Effe een deurtje maken dacht ie. Kan ie wel even, dacht ie! Nou, deurtje is er, maar effe?
Nou, een en ander valt niet mee, maar het is wel onwijs leuk om te doen! Voor alles is een eerste keer. En voor hen die vlot roepen dat ze het niet kunnen, maar nooit hebben geprobeerd, mag ik je herinneren aan een vrij bekende quote uit een antieke kinderprogramma:
Dus aanpakken die handel!
Eerst pakken we een voorbeeld! Deuren en kozijnen in overvloed, dus we pakken de dichtsbijzijnde voor maatvoering. Niet te smal, niet te hoog, zeker niet te breed ook. In dit geval had ik het briljante plan opgepakt om de deur te maken als ware het een uitsnede uit de wand. Dus de dikte en opvulling, gelijk als de rest. Dat wetende hebben we een idee hoe dik deze moet gaan worden en kiezen een scharnier uit die dit vehicle gaat dragen.
Hiervoor wat kennis en kunde verworven bij een IJzerhuis in de buurt en daar dan scharnieren gekocht. Beste jongens die flink wat kilo kunnen dragen, doorgaans zie je wel gelagerde scharnieren, wat ik aanvankelijk ook bedacht had, maar het werd wat anders.
Nadat het deurframe was verzonnen en met lijm en schroeven in elkaar is gezet, wordt er een start gemaakt om kozijn te maken.
Met behulp van Youtube en de bovenfrees vervolgens prachtig de scharnieren in het hout weten te verwerken. Het verdiend geen schoonheidsprijs, maar voor een eerste poging ben ik er best tevreden mee 😉
Het is evengoed nog flink wat meetwerk geweest met bijbehorend flink wat krassen en doorhalen. Elke stap die je met zo’n deur maakt, wil je voor zijn op wat er verder met de wanden nog gaat gebeuren, dus al tekende krijg je visioenen van de volgende stap en welke problemen daar dan op kunnen volgen en dient er te worden geanticipeerd. Uiteindelijk is dat redelijk wel gelukt.
Maar goed. De scharnieren zitten erop, keurig en muurvast ook. De rest van het kozijn is aan de beurt.
Wat ik weet van kozijnen is dat ze qua lucht niet altijd alles tegenhouden en ook geluidstechnisch moet er vaak wel wat gebeuren. De gemiddelde huiskamerdeur bijvoorbeeld, als je daar tegenaan drukt, dan hoor je ze klappen tegen het kozijn. Ook als je goed voelt, voel je altijd wel een luchtdruk verschil.
Dit betekend qua geluid dus ook lekkage. Bij flinke volumes, kan er door de hoge luchtdruk trillingen ontstaan waardoor de deur tegen het kozijn kan gaan schudden. Dat willen we voorkomen. Ook openingen mogen niet ontstaan. Dat laatste was voor mij wel even een hersenkraker. Die €2000 deuren zijn daar op gemaakt, en snap ik wel waarom. Maar we komen er wel uit.
Zo had ik bedacht om in plaats van de gemiddelde enkele afsluitregel die je in deuren vind, waar de deur het kozijn raakt, er hier maar liefst 3 te maken! Eentje in het midden van de deurlijst, een soort oplegvariant waarop dan weer een rubberen lijn kan worden geplakt waar de deur dan rondom tegenaan drukt en daarmee lucht en geluid alvast tegenhoud. De naad die overblijft aan binnen en buitenkant, wordt ook bedekt. En waar de overleg de andere aanraakt, ook daar zal een dempend materiaal worden geplakt, vilt waarschijnlijk. Dan is de deur ook strak met de wand verbonden en hopelijk daarmee een geheel vormt.
Later is in de deur nog een dwarsregel gemaakt, en aan de boven en onderzijde schuine steunbalkjes gemaakt waardoor de deur behoorlijk werd verstevigd en niet doorhangt. Het plaatmateriaal maakt het verder helemaal af.
In de toekomst zal ik denk een verse poging wagen om er nu de perfect deur van te maken. Als dat is gelukt zal ik er een speciale post van maken en uitleggen hoe of wat.