Voordat de plafond erin gaat, eerst nog wat voorbereiden. Er blijft boven de komende balkenlaag best nog wel wat ruimte over om makkelijk van nog wat bovenlangs te kunnen leggen, maar
een ding waar geen ruimte voor overblijft is de luchtafvoerleiding vanaf de opnamestudio.
Na wat onderzoek en een bezoek van een vertegenwoordiger van lucht- en klimaattechniek, die het project zeer interessant vond, is er een luchtplan met materiaalstaat samengesteld. Nu moet ik zeggen dat er in dit concept toch wel wat ideeën zijn verwerkt die je niet in elke studio tegenkomt. Zo gaan we geen gebruik maken van box-ventilatoren, die doorgaans wel standaard zijn, zeker in combinatie met zogenoemde susboxen waarmee geluidsoverdracht vanuit de motoren en ventilator minimaal zou zijn.
Maar nu kiezen we hier voor buisventilatoren! Maar een ander soort, stille en geluidsarme motoren, met een nieuw soort vin en de behuizing ook akoestisch geïsoleerd. Tevens op mijn eigen aangeven zijn ze nu ook iets overgedimensioneerd. Dat wil zeggen dat de groter en sneller zijn dan eigenlijk nodig voor de ruimte.
Dat heeft uiteraard een reden en dat ik dat ik graag snelheid wil kunnen regelen. Dat de motor niet alleen maar voluit met draaien om genoeg lucht op te brengen, wil ik juist met een lager toerental dezelfde volumes kunnen draaien. Hiermee heb ik controle op de luchtdruk en eventueel geluid van de motor. Zal je net zien dat op vollast de motor ergens resoneert, dat is dan niet tegen te gaan, tenzij je langzamer gaat draaien wat weer ten koste van de frisse lucht.
Maar gezien dit model ventilator maar tot een bepaalde grootte is te leveren, is gekozen om er 2 circuits van te maken. Eentje voor de opnamestudio en eentje voor de control-room, pantry en wellicht nog de front-end ernaast. Dit zijn dus totaal 4 ventilatoren, want inblaas en afzuig is er nodig.
De slang van het afzuigen, die gaat over het plafond van de controlroom, en heeft een doorsnede van bijna 40cm. Slang inderdaad, want buis is danwel strakker en dunner, deze is niet geïsoleerd en trilt als een malle. Sonoflex is reeds akoestisch geïsoleerde flexibele luchtslang en is kant en klaar te verwerken. Ideaal dus en dat hangen we dan vlot alvast door de ctrl room heen.
Om de gang er een beetje in te houden, meteen een eerste plafondbalk gemonteerd en de bekisting om de slang heen gemaakt. Daar nog een laagje gips op en dan is het alweer netjes. Dat het een koof oplevert is wel jammer. Dat is te wijten aan mijn gebrek aan luchttechnische kennis. Er is een basis waar ik wel een heel eind mee ben gekomen, maar ik hield rekening met een buis 250, dat had wel gepast. Maar er zijn regelementen met betrekking tot luchtverversing, en die gebood om leiding 315 toe te passen. Met de isolatie erbij wordt dat het dus net niet. Concessie.
Natuurlijk had er kunnen worden gekozen voor meerdere slangen van een dunnere diameter, maar dat heeft ook nadelen, misschien wel zo veel meer dat het opweegt tegen de koof. An sich kan het nog zo zijn dat de koof gaat meewerken aan de diffusie en trapping die nog moet worden aangebracht. Is dus wederom goed mee te leven.
Terug naar de beleving van ‘de gang er in houden’, meteen maar een goede collega gebeld die vrij vlot langs kon komen om de gaten naar buiten te zagen waar de ventilatie op wordt aangebracht.
Want het schiet al aardig op zo!